انجمن ایرانی تاریخ اسلام- اهداف و برنامه‌ها
اهداف انجمن ایرانی تاریخ اسلام

حذف تصاویر و رنگ‌ها  | تاریخ ارسال: 1396/7/1 | 
گسترش مرزهای دانش، ظهور دانشمندان بسیار در رشته‌های مختلف علمی و رونق علوم سنتی و مدرن از نشانه‌های توفیق انقلاب اسلامی در اهداف و برنامه‌های خود است. از رهاوردهای مبارک و خجسته نهضت بیداری ایران اسلامی، توجه جهانیان به قابلیت‌های علوم اسلامی و انسانی است. این توجه جهانی و همگانی، در عین خجستگی، مسئولیت‌های جدیدی را نیز بر استادان، اعضای هیئت علمی و مراکز علمی گذاشته است. مسئولیت‌ها و نیازهای نو، اقتضاهای جدیدی را پدید آورد؛ از جمله: ضرورت تخصص‌گرایی و تأسیس دانش­های زیر شاخه تاریخ و علوم میان ‌رشته‌ای که کاربردی بیشتری دارند.
در این راستا انجمن‌‌های علمی، به انگیزه آسیب‌شناسی و نشاط ‌افزایی در محیط‌های علمی، پایه‌‌های خود را در زمینِ گوهرخیز تحقیق و مدیریت علمی پژوهش‌ها، افراشته‌اند و می‌کوشند با نیازسنجی دقیق و اولویت‌بندی آن‌ها، مانع ناهمسویی‌های زیانبار و گسست‌های خسارت‌زا در میان گروه­های تاریخ سراسر کشور شوند. چنین سمت‌وسویی اگر قرین توفیق گردد، مراکز علمی تاریخی را از خطر تبدیل شدن به مجمع ‌الجزایری پراکنده می‌رهاند و آن­ها را مسیری هماهنگ و هدفمند قرار می­دهد. برای تحقق هرچه بهتر این مهم، روحیه آزاداندیشی‌ و رویکرد نقادانه و نظریه‌پردازانه که همواره در میان اندیشمندان مسلمان و شیعی معمول و زبانزد بوده است، یک ضرورت اجتناب­ناپذیر می­باشد.
از سویی با توجه به اهمیت و تأثیرگذاری زیاد انجمن­های علمی در توسعه علوم و دانش­ها و نیاز روزافزون به ایجاد تشکل­های غیر انتفاعی و NGO برای گسترش مطالعات در علوم مختلف و از جمله علوم انسانی و به ویژه رشته  تاریخ، و نیاز فراوان نسبت به زیرشاخه­های مختلف دانش تاریخ مانند: تاریخ اسلام، تاریخ تشیع و اهل بیت (ع)، تاریخ ایران اسلامی، تاریخ تمدن اسلامی، تاریخ معاصر ایران اسلامی، تاریخ معاصر جهان اسلام و با توجه به حضور اندیشمندان و صاحب نظران متعدد در این زمینه­ها، و بی توجهی یا لااقل کم­توجهی به زمینه­های فوق الذکر، فعالیت درخور و بایسته­ای از سوی مراکز علمی نسبت به موارد فوق صورت نگرفته است. تشکیل انجمنی با کارکردی فراگیر و حضور گسترده و فراگیر متخصصان تاریخ از دانشگاه­های مختلف کشور می تواند، زمینه تولید علم و دانش مورد نیاز کشور و جهان اسلام  را در زمینه­های بالا فراهم کند؛ از این رو برخی از اساتید و متخصصان رشته تاریخ از مراکز علمی و دانشگاه­های مختلف کشور درصدد برآمدند تا با تشکیل انجمن علمی، زمینه ساز هماهنگی بین مراکز علمی دانشگاهی و اعضای هیئت علمی دانشگاه­ها و مراکز علمی و استادان تاریخ، به انجام فعالیت­های علمی زمین­مانده و لازم برآیند و گامی در جهت برآورده کردن نیازهای ملی، اسلامی، منطقه­­ای و بین المللی برداشته شود.
دست­یابی به چنین هدف عالی و افقهای مطلوب برای توسعه مراکزعلمی در زمینه تاریخ در سطح منطقه، جهان اسلام و بین­الملل، نیازمند آسیب­شناسی جدی و همه جانبه دانش تاریخ و ارائه طرحی جامع جهت برنامه­ریزی در دانشگاه­ها و مراکز تخصصی و استفاده بهینه از امکانات فعلی می­باشد.
نبود تولید علم و نظریه­پردازی در زمینه تاریخ، چالش بزرگ پیش روی اهل تاریخ در آینده است. پیش از آن عدم وجود سیاست­گذاری واحد در ابعاد کلان ملی در افق بلند مدت ، میان مدت و کوتاه مدت مورد نیاز مشکل جدی است که این علم را دچار رکود، روزمرگی و تقلید از مباحث دیگران در رقابت­های علمی کرده و فرصت سوزی­های بسیاری را در پی داشته است و خسارت­های جبران ناپذیری را به ویژه در زمینه فرهنگ و تمدن اسلامی و ملی به دنبال داشته است.
پرداختن به این مشکلات خود مطالعات وسیع علمی را می­طلبد تا همه جوانب و پیامدهای مسأله را به دقت مورد بررسی قرار دهد. گرچه پرداختن به این مهم، از توانایی فعلی مراکز علمی و مطالعاتی کشور و به ویژه نهادهای اجرایی بسیار فراتر است، اما با تشکیل انجمن­های علمی و تشکیلاتی فعال می­توان زمینه آن را در آینده نزدیک فراهم ساخت.
نشانی مطلب در وبگاه انجمن ایرانی تاریخ اسلام:
http://isihistory.ir/find-1.57.42.fa.html
برگشت به اصل مطلب